ماجرای حمله به مدیر پایگاه خبری دیدبان کویر در سفر وزیر بهداشت و درمان به کاشان چه بود⁉️

دیدبان کویر – مهدی آریا: «دکتر بهرام عین اللهی»؛ وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در هشتم فروردین ماه ۱۴۰۳ در سایه سکوت خبری قصد سفر به کاشان را داشت.

این سفر بدون اطلاع رسانی رسانه های محلی و مستقل منطقه و تنها با دعوت از خبرنگار صدا و سیما و خبرگزاری دولتی ایرنا در حال انجام بود که خبرنگاران متوجه حضور وزیر بهداشت در کاشان می شوند و سریعا خود را به محل حضور او در بیمارستان شهید بهشتی می رسانند.

در حالیکه تعداد قابل ملاحظه ای از مسوولین و همراهان در داخل و بیرون از یکی از اتاقها در حال بازدید از بیمار بودند، مدیر پایگاه «دیدبان کویر» خود را به اتاق رسانده و در حال تهیه گزارش می شود که به یکباره دو نفر که یکی از آنها از نیروهای حراست بیمارستان می باشد در حضور وزیر با حمله و گرفتن گوشی و دست خبرنگار با زور و فشار قصد گرفتن آن را داشته که با مقاومت خبرنگار روبرو می شوند.

خبرنگار که با این حمله عجیب روبرو می شود با صدازدن وزیر بهداشت از ایشان درخواست می کند تا بتواند با او صحبت کند و مسایل و مشکلات حوزه بهداشت و درمان را با ایشان در میان بگذارد. با دخالت ایشان، دیداری خصوصی در یکی از اتاقهای بیمارستان صورت می گیرد و مسایل به طور خلاصه و رو در رو به ایشان منتقل می شود.

اما روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی کاشان با جوابیه ای کذب و توهین آمیز نسبت به مدیر این پایگاه خبری ادعا می کند که «وی با ورود غیرقانونی در حال سلفی گرفتن از خود و بدون دلیل خاصی، شروع به داد و فریاد شدید کرده و وزیر را به شکل بی ادبانه ای مورد خطاب قرار داده است!!».

در ادامه این جوابیه خارج از آداب و رسوم اداری از کلمات زشت و توهین آمیز دیگری نسبت به خبرنگار استفاده شده و ادعا می شود که مسوولان دانشگاه با گشاده رویی با این خبرنگار رفتار کرده که در فیلم های موجود به خوبی ادعای کذب آنها مشخص است. با دخالت یکی از محافظان وزیر و شخص وزیر بهداشت، خبرنگار جهت ملاقات خصوصی به یکی از اتاقهای هدایت می شود‌.

آیا کسانیکه در مقابل چشمان این همه شاهد و دوربین اینگونه با … تمام اقدام به انتشار رسمی جوابیه های کذب و دروغ می کنند در دیگر مسایل مهم در حوزه بهداشت و درمان که با سلامتی و جان انسانها در ارتباط تنگاتنگ است، صداقت و درستی را رعایت می کنند؟

آیا حمله به یک خبرنگار به آن شکل مشمول جرم «ضرب و شتم» و «اقدام به سرقت» محسوب نمی شود؟ با چه مجوزی نگهبان یک بیمارستان به خود اجازه می دهد تا با زور گوشی یک خبرنگار و یک شهروند را از او بگیرد؟

آیا انتشار اینگونه جوابیه ها از طرف یک نهاد رسمی مصداق توهین، افترا، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی نیست؟ آیا همیشه رسانه ها و خبرنگاران باید در دادگاه ها با اینگونه اتهامات در حال رفت و آمد و پاسخگویی باشند؟